Жарнасе́кі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Жарнасе́кі
Р. Жарнасе́к
Жарнасе́каў
Д. Жарнасе́кам
В. Жарнасе́кі
Т. Жарнасе́камі
М. Жарнасе́ках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жарнасе́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. жарнасе́к жарнасе́кі
Р. жарнасе́ка жарнасе́каў
Д. жарнасе́ку жарнасе́кам
В. жарнасе́ка жарнасе́каў
Т. жарнасе́кам жарнасе́камі
М. жарнасе́ку жарнасе́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

звалачы́ся, -лаку́ся, -лачэ́шся, -лачэ́цца; -лачо́мся, -лачаце́ся, -лаку́цца; -ло́кся, -лакла́ся, -ло́ся; -лачы́ся; зак. (разм.).

1. Сысці куды-н.

Карова кудысьці звалаклася.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Сысціся адусюль, сабрацца ў адно месца.

Прадстаўнікі навакольных вёсак звалакліся на сход у Жарнасекі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)