Жаркі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Жаркі́
Р. Жарко́ў
Д. Жарка́м
В. Жаркі́
Т. Жарка́мі
М. Жарка́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

жа́ркі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жа́ркі жа́ркая жа́ркае жа́ркія
Р. жа́ркага жа́ркай
жа́ркае		 жа́ркага жа́ркіх
Д. жа́ркаму жа́ркай жа́ркаму жа́ркім
В. жа́ркі (неадуш.) жа́ркую жа́ркае жа́ркія (неадуш.)
Т. жа́ркім жа́ркай
жа́ркаю		 жа́ркім жа́ркімі
М. жа́ркім жа́ркай жа́ркім жа́ркіх

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

жа́ркі, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Гарачы, пякучы (пра сонца, агонь і пад.). Жаркае полымя. // Душны, спякотны. Жаркі дзень. □ Марскія ільвы і іншыя жывёліны адчувалі сябе тут, у запаведніку, пад жаркім паўднёвым небам, як у сябе дома. Лынькоў.

2. Ярка-агністага колеру, аранжавы. [Сланечнік] штодня за сонцам водзіць следам Сваёй агністай, жаркай галавой. Куляшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)