жардня́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. жардня́к
Р. жардняку́
Д. жардняку́
В. жардня́к
Т. жардняко́м
М. жардняку́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

жардня́к, -ку́ м., собир., разг. жерди́нник, жердня́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жардня́к, ‑у, м., зб.

Разм. Тонкія высокія маладыя дрэвы, прыгодныя на жэрдзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жердня́к м., собир. жардня́к, -ку́ м. и жэ́рдзе, -дзя ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)