жаравы́, -а́я, -о́е.

Які награваецца пры дапамозе жару (у 1 знач.).

Жаравая труба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жаравы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жаравы́ жарава́я жараво́е жаравы́я
Р. жараво́га жараво́й
жараво́е		 жараво́га жаравы́х
Д. жараво́му жараво́й жараво́му жаравы́м
В. жаравы́ (неадуш.)
жараво́га (адуш.)		 жараву́ю жараво́е жаравы́я (неадуш.)
жаравы́х (адуш.)
Т. жаравы́м жараво́й
жараво́ю		 жаравы́м жаравы́мі
М. жаравы́м жараво́й жаравы́м жаравы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жаравы́ (нагреваемый углями) жарово́й;

ж. прас — жарово́й утю́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жаравы́, ‑ая, ‑ое.

Які награваецца пры дапамозе жару (у 1 знач.). Жаравая труба. Жаравы прас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жарово́й (нагреваемый углями) жаравы́;

жарово́й утю́г жаравы́ прас.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)