жарабі́ца, -ы, мн. -ы, -бі́ц, ж.

Жаробка; маладая кабыла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жарабі́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. жарабі́ца жарабі́цы
Р. жарабі́цы жарабі́ц
Д. жарабі́цы жарабі́цам
В. жарабі́цу жарабі́ц
Т. жарабі́цай
жарабі́цаю		 жарабі́цамі
М. жарабі́цы жарабі́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жарабі́ца ж. молода́я кобыли́ца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жарабі́ца, ‑ы, ж.

Тое, што і жаробка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кобыли́ца кабы́ла, -лы ж.; (молодая — до трёх лет) жаро́бка, -кі ж.; жарабі́ца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)