жано́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жано́чы жано́чая жано́чае жано́чыя
Р. жано́чага жано́чай
жано́чае		 жано́чага жано́чых
Д. жано́чаму жано́чай жано́чаму жано́чым
В. жано́чы (неадуш.)
жано́чага (адуш.)		 жано́чую жано́чае жано́чыя (неадуш.)
жано́чых (адуш.)
Т. жано́чым жано́чай
жано́чаю		 жано́чым жано́чымі
М. жано́чым жано́чай жано́чым жано́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жано́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жано́чы жано́чая жано́чае жано́чыя
Р. жано́чага жано́чай
жано́чае		 жано́чага жано́чых
Д. жано́чаму жано́чай жано́чаму жано́чым
В. жано́чы (неадуш.)
жано́чага (адуш.)		 жано́чую жано́чае жано́чыя (неадуш.)
жано́чых (адуш.)
Т. жано́чым жано́чай
жано́чаю		 жано́чым жано́чымі
М. жано́чым жано́чай жано́чым жано́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

манто́, нескл., н.

Жаночае паліто (пераважна футравае) свабоднага пакрою.

Коцікавае м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

феранье́рка

‘жаночае ўпрыгожанне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. феранье́рка феранье́ркі
Р. феранье́ркі феранье́рак
Д. феранье́рцы феранье́ркам
В. феранье́рку феранье́ркі
Т. феранье́ркай
феранье́ркаю		 феранье́ркамі
М. феранье́рцы феранье́рках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

капо́т², -а, М -по́це, мн. -ы, -аў, м. (уст.).

Жаночае плацце свабоднага пакрою; род халата.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бро́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Жаночае ўпрыгожанне са шпількай для прыколвання на адзенні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суке́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Жаночае суцэльнае адзенне, верхняя частка якога адпавядае кофце, а ніжняя — спадніцы.

Модная с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

куло́н¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Жаночае ўпрыгажэнне з каштоўных камянёў ці іншага матэрыялу, якое носяць на ланцужку на шыі.

|| прым. куло́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

убра́нне, -я, н.

1. Адзенне, убор; строі.

Жаночае ў.

Лес у асеннім убранні (перан.).

2. Аддзелка, абсталяванне памяшкання; аздабленне чаго-н.

У. хаты.

Ёлачнае ў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паранджа́, -ы́, ж.

Верхняе жаночае адзенне ў мусульманскіх народаў у выглядзе шырокага халата з густой валасяной сеткай, што закрывае твар, абавязковае нашэнне якога адпавядае нормам ісламу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)