жалкава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
жалку́ю |
жалку́ем |
| 2-я ас. |
жалку́еш |
жалку́еце |
| 3-я ас. |
жалку́е |
жалку́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
жалкава́ў |
жалкава́лі |
| ж. |
жалкава́ла |
| н. |
жалкава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
жалку́й |
жалку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
жалку́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
жалкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак.
Абл. Бедаваць, шкадаваць, скардзіцца. — Вот вы жалкуеце, што не можаце запісаць сваіх мыслей... А давайце папробуем павучыцца? Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)