жале́йкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
жале́йкавы |
жале́йкавая |
жале́йкавае |
жале́йкавыя |
| Р. |
жале́йкавага |
жале́йкавай
жале́йкавае |
жале́йкавага |
жале́йкавых |
| Д. |
жале́йкаваму |
жале́йкавай |
жале́йкаваму |
жале́йкавым |
| В. |
жале́йкавы (неадуш.)
жале́йкавага (адуш.) |
жале́йкавую |
жале́йкавае |
жале́йкавыя (неадуш.)
жале́йкавых (адуш.) |
| Т. |
жале́йкавым |
жале́йкавай
жале́йкаваю |
жале́йкавым |
жале́йкавымі |
| М. |
жале́йкавым |
жале́йкавай |
жале́йкавым |
жале́йкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жале́йка, -і, ДМ -ле́йцы, мн. -і, -ле́ек, ж.
Беларускі і рускі народны інструмент у выглядзе дудкі з раструбамі.
|| прым. жале́йкавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
свире́льный жале́йкавы, ду́дачны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)