жако́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. жако́ жако́
Р. жако́ жако́
Д. жако́ жако́
В. жако́ жако́
Т. жако́ жако́
М. жако́ жако́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жако́ нескл., м., зоол. жако́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жако́ зоол. жако́ нескл., м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жако́, нескл., м.

Шэры афрыканскі папугай з ярка-чырвоным хвастом.

[Фр. jaquot.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)