жазло́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жазло́вы жазло́вая жазло́вае жазло́выя
Р. жазло́вага жазло́вай
жазло́вае		 жазло́вага жазло́вых
Д. жазло́ваму жазло́вай жазло́ваму жазло́вым
В. жазло́вы (неадуш.)
жазло́вага (адуш.)		 жазло́вую жазло́вае жазло́выя (неадуш.)
жазло́вых (адуш.)
Т. жазло́вым жазло́вай
жазло́ваю		 жазло́вым жазло́вымі
М. жазло́вым жазло́вай жазло́вым жазло́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жазло́вы ж.-д. жезлово́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жазло́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да жазла (у 3 знач.). Жазловая сістэма рэгулявання руху паяздоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жазло́, -а́, мн. жэ́злы і (з ліч. 2, 3, 4) жазлы́, жэ́злаў, н.

1. Асобай формы, звычайна ўпрыгожаная палка, посах, якія служылі сімвалам улады, ганаровага становішча, звання (уст.).

Маршальскае ж.

2. Кароткая палка ў руках рэгуліроўшчыка вулічнага руху (спец.).

3. Металічны стрыжань з дужкай, які выкарыстоўваецца пры рэгуліроўцы руху цягнікоў.

|| прым. жазло́вы, -ая, -ае (да 3 знач.).

Жазловая сістэма рэгулявання руху цягнікоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жезлово́й жазло́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)