жа́бра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
жа́бра |
жа́бры |
| Р. |
жа́бры |
жа́браў |
| Д. |
жа́бры |
жа́брам |
| В. |
жа́бру |
жа́бры |
| Т. |
жа́брай жа́браю |
жа́брамі |
| М. |
жа́бры |
жа́брах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
жа́бры, -аў, адз. жа́бра, -ы, ж.
Органы дыхання рыб і некаторых водных жывёлін.
◊
Узяць за жабры каго-н. — прымусіць да чаго-н.; паставіць у бязвыхаднае становішча.
|| прым. жа́бравы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
жа́бры (ед. жа́бра) ж. жа́бры;
◊ браць (узя́ць) за ж. — брать (взять) за жа́бры
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жабры, ‑аў; адз. жабра, ‑ы, ж.
Органы дыхання рыб і некаторых іншых водных жывёлін, якія дыхаюць раствораным у вадзе кіслародам. Іліко.. схапіў свае восці і ўдарам пад жабры дакончыў рыбіну. Самуйлёнак.
•••
Браць (узяць) за жабры гл. браць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)