Ерэва́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ерэва́н
Р. Ерэва́на
Д. Ерэва́ну
В. Ерэва́н
Т. Ерэва́нам
М. Ерэва́не

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ерева́н г. Ерэва́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)