е́дкасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. е́дкасць
Р. е́дкасці
Д. е́дкасці
В. е́дкасць
Т. е́дкасцю
М. е́дкасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

е́дкасць ж.

1. е́дкость;

2. перен. е́дкость, язви́тельность, ко́лкость;

1, 2 см. е́дкі

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

е́дкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць едкага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

е́дкі, -ая, -ае.

1. Які раз’ядае, разбурае што-н. хімічна.

Едкая фарба.

2. Які выклікае моцнае фізічнае раздражненне.

Е. дым.

3. перан. З’едлівы, колкі.

Едкая заўвага.

|| наз. е́дкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

е́дкость

1. е́дкасць, -ці ж.;

2. (язвительность) перен. з’е́длівасць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)