дёрн

1. (заросший травой верхний слой почвы) дзірва́н, -ну́ м.;

2. (вырезанные пласты этого слоя) собир. дзёран, -рну м., мн. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзёран, -рну м. дёрн

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дерни́на ж., обл., спец.

1. (кусок дёрна) дзярні́на, -ны ж.;

2. (дёрн) дзёран, -рну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уара́ць сов., разг. (смочь обработать пахотой) вспаха́ть;

дзёрн так уро́с, што не ўара́цьдёрн так врос, что не вспаха́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подре́зать сов., в разн. знач. падрэ́заць, мног. пападраза́ць, пападрэ́зваць;

подре́зать во́лосы падрэ́заць валасы́;

подре́зать дёрн падрэ́заць дзёран;

подре́зать хле́ба падрэ́заць хле́ба;

неуда́ча подре́зала его́ няўда́ча падрэ́зала яго́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падрэ́заць сов.

1. в разн. знач. подре́зать;

п. валасы́ — подре́зать во́лосы;

п. хле́ба — подре́зать хле́ба;

п. дзёран — подре́зать дёрн;

няўда́ча ~зала яго́ — неуда́ча подре́зала его́;

2. перен., разг. (словом) подде́ть;

ло́ўка я яго́ ~заў — ло́вко я его́ подде́л;

3. перен., разг. (о болезни) подкоси́ть;

хваро́ба яго́ ~зала — боле́знь его́ подкоси́ла;

4. подре́зать; (пилой — ещё) подпили́ть;

п. кры́лы — подре́зать кры́лья

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)