дэхка́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дэхка́нка дэхка́нкі
Р. дэхка́нкі дэхка́нак
Д. дэхка́нцы дэхка́нкам
В. дэхка́нку дэхка́нак
Т. дэхка́нкай
дэхка́нкаю		 дэхка́нкамі
М. дэхка́нцы дэхка́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дэхка́нка ж. дехка́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэхка́нін, -а, мн. дэхка́не і (з ліч. 2, 3, 4) дэхка́ніны, -ка́н, м.

Селянін у Сярэдняй Азіі.

|| ж. дэхка́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. дэхка́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дехка́нка дэхка́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)