дэхка́не, ‑ан; адз. дэхканін, ‑а, м.

Сяляне ў Сярэдняй Азіі.

[Ад цюрк. dihqan — вясковы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэхка́нін

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэхка́нін дэхка́не
Р. дэхка́ніна дэхка́н
Д. дэхка́ніну дэхка́нам
В. дэхка́ніна дэхка́н
Т. дэхка́нінам дэхка́намі
М. дэхка́ніне дэхка́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дэхка́нін, -а, мн. дэхка́не і (з ліч. 2, 3, 4) дэхка́ніны, -ка́н, м.

Селянін у Сярэдняй Азіі.

|| ж. дэхка́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. дэхка́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)