дэтана́тарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэтана́тарны |
дэтана́тарная |
дэтана́тарнае |
дэтана́тарныя |
| Р. |
дэтана́тарнага |
дэтана́тарнай
дэтана́тарнае |
дэтана́тарнага |
дэтана́тарных |
| Д. |
дэтана́тарнаму |
дэтана́тарнай |
дэтана́тарнаму |
дэтана́тарным |
| В. |
дэтана́тарны (неадуш.)
дэтана́тарнага (адуш.) |
дэтана́тарную |
дэтана́тарнае |
дэтана́тарныя (неадуш.)
дэтана́тарных (адуш.) |
| Т. |
дэтана́тарным |
дэтана́тарнай
дэтана́тарнаю |
дэтана́тарным |
дэтана́тарнымі |
| М. |
дэтана́тарным |
дэтана́тарнай |
дэтана́тарным |
дэтана́тарных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дэтана́тарны спец. детона́торный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дэтана́тарны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да дэтанатара. Дэтанатарны шнур.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэтана́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
Прыстасаванне з выбуховым рэчывам, якое выклікае дэтанацыю асноўнага зарада.
Капсуль-д.
|| прым. дэтана́тарны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
детона́торный дэтана́тарны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)