дэпо́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэпо́ўскі дэпо́ўская дэпо́ўскае дэпо́ўскія
Р. дэпо́ўскага дэпо́ўскай
дэпо́ўскае		 дэпо́ўскага дэпо́ўскіх
Д. дэпо́ўскаму дэпо́ўскай дэпо́ўскаму дэпо́ўскім
В. дэпо́ўскі (неадуш.)
дэпо́ўскага (адуш.)		 дэпо́ўскую дэпо́ўскае дэпо́ўскія (неадуш.)
дэпо́ўскіх (адуш.)
Т. дэпо́ўскім дэпо́ўскай
дэпо́ўскаю		 дэпо́ўскім дэпо́ўскімі
М. дэпо́ўскім дэпо́ўскай дэпо́ўскім дэпо́ўскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дэпо́ўскі депо́вский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэпо́ўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дэпо (у 1 знач.). Дэпоўскі рабочы. □ Гул матораў цяжкі, абрывісты, поўніў усё паветра, аж звінелі шыбы дэпоўскіх акон. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэпо́, нескл., н.

Будынак для стаянкі і рамонту лакаматываў, вагонаў і пад.

Лакаматыўнае д.

Трамвайнае д.

Пажарнае д.

|| прым. дэпо́ўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

депо́вский дэпо́ўскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)