дэндра́рый
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэндра́рый |
дэндра́рыі |
| Р. |
дэндра́рыя |
дэндра́рыяў |
| Д. |
дэндра́рыю |
дэндра́рыям |
| В. |
дэндра́рый |
дэндра́рыі |
| Т. |
дэндра́рыем |
дэндра́рыямі |
| М. |
дэндра́рыі |
дэндра́рыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дэндра́рый, -я, мн. -і, -яў, м.
Батанічны сад (або яго частка), у якім вырошчваюцца калекцыі розных відаў дрэў і кустоў для навукова-даследчых і культурна-асветных мэт.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дэндра́рый, ‑я, м.
Участак батанічнага саду або спецыяльны сад, дзе ў адкрытым грунце культывуюцца розныя віды дрэў і кустоў.
[Ад грэч. dendron — дрэва.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дендра́рий дэндра́рый, -рыя м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)