дэманці́раваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дэманці́рую дэманці́руем
2-я ас. дэманці́руеш дэманці́руеце
3-я ас. дэманці́руе дэманці́руюць
Прошлы час
м. дэманці́раваў дэманці́равалі
ж. дэманці́равала
н. дэманці́равала
Загадны лад
2-я ас. дэманці́руй дэманці́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дэманці́руючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дэманці́раваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дэманці́рую дэманці́руем
2-я ас. дэманці́руеш дэманці́руеце
3-я ас. дэманці́руе дэманці́руюць
Прошлы час
м. дэманці́раваў дэманці́равалі
ж. дэманці́равала
н. дэманці́равала
Загадны лад
2-я ас. дэманці́руй дэманці́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час дэманці́раваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дэманці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Зрабіць (рабіць) дэмантаж. Дэманціраваць завод.

[Ад фр. démonter.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэмантава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е і дэманці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што.

Разабраць (разбіраць), зняць (знімаць) што-н., каб адрамантаваць або перамясціць на новае месца.

Д. электрастанцыю.

|| наз. дэманта́ж, -у́, м. Д. аўтаматычнай лініі.

|| прым. дэманта́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэманці́раваць и дэмантава́ць сов. и несов., тех. демонти́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэманці́равацца, ‑руецца; незак.

Зал. да дэманціраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

демонти́ровать сов. и несов. дэманці́раваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)