дэмакра́тыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дэмакра́тыя
Р. дэмакра́тыі
Д. дэмакра́тыі
В. дэмакра́тыю
Т. дэмакра́тыяй
дэмакра́тыяю
М. дэмакра́тыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нацыяна́л-дэмакра́тыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. нацыяна́л-дэмакра́тыя
Р. нацыяна́л-дэмакра́тыі
Д. нацыяна́л-дэмакра́тыі
В. нацыяна́л-дэмакра́тыю
Т. нацыяна́л-дэмакра́тыяй
нацыяна́л-дэмакра́тыяю
М. нацыяна́л-дэмакра́тыі

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сацыя́л-дэмакра́тыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. сацыя́л-дэмакра́тыя
Р. сацыя́л-дэмакра́тыі
Д. сацыя́л-дэмакра́тыі
В. сацыя́л-дэмакра́тыю
Т. сацыя́л-дэмакра́тыяй
сацыя́л-дэмакра́тыяю
М. сацыя́л-дэмакра́тыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

народаўла́ддзе, -я, н.

Улада народа, дэмакратыя.

Органы народаўладдзя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

демокра́тия дэмакра́тыя, -тыі ж.;

наро́дная демокра́тия наро́дная дэмакра́тыя;

первобы́тная есте́ственная демокра́тия першабы́тная натура́льная дэмакра́тыя;

социалисти́ческая демокра́тия сацыялісты́чная дэмакра́тыя;

внутрипарти́йная демокра́тия унутрыпарты́йная дэмакра́тыя;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэмакра́тыя, ‑і, ж.

1. Палітычны лад, пры якім вярхоўная ўлада належыць народу. Сацыялістычная дэмакратыя.

2. Спосаб кіраўніцтва якім‑н. калектывам, які забяспечвае шырокі ўдзел і рашаючы ўплыў усяго калектыву. Унутрыпартыйная дэмакратыя. Прафсаюзная дэмакратыя.

•••

Буржуазная дэмакратыя — палітычны лад, пры якім парламентарызм з’яўляецца прыкрыццём дыктатуры буржуазіі над працоўнымі.

Народная дэмакратыя — палітычны лад у радзе краін Еўропы, які выконвае функцыю дыктатуры пралетарыяту для ліквідацыі капіталістычных элементаў і пабудовы сацыялістычнай грамадства.

[Ад грэч. dēmos — народ і kratos — сіла, улада.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сацыя́л-дэмакра́тыя ж. социа́л-демокра́тия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

внутрипарти́йный унутрыпарты́йны;

внутрипарти́йная демокра́тия унутрыпарты́йная дэмакра́тыя.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

социа́л-демокра́тия сацыя́л-дэмакра́тыя, -тыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэмакраты́чны, -ая, -ае.

1. гл. дэмакратыя.

2. Просты і даступны ў сваіх адносінах да людзей.

Д. начальнік.

|| наз. дэмакраты́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)