назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дэ́мы | ||
| дэ́ма | дэ́маў | |
| дэ́му | дэ́мам | |
| дэ́мы | ||
| дэ́мам | дэ́мамі | |
| дэ́ме | дэ́мах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дэ́мы | ||
| дэ́ма | дэ́маў | |
| дэ́му | дэ́мам | |
| дэ́мы | ||
| дэ́мам | дэ́мамі | |
| дэ́ме | дэ́мах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дыядэ́ма, -ы,
1. Вянок або галаўная павязка з упрыгожаннямі з каштоўных камянёў, якія надзявалі цары і вярхоўныя жрацы ў мінулыя часы.
2. Жаночае галаўное ўпрыгожанне з каштоўных камянёў у выглядзе кароны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)