дэка́эдр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэка́эдр дэка́эдры
Р. дэка́эдра дэка́эдраў
Д. дэка́эдру дэка́эдрам
В. дэка́эдр дэка́эдры
Т. дэка́эдрам дэка́эдрамі
М. дэка́эдры дэка́эдрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дэка́эдр м., мат. дека́эдр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэка́эдр, ‑а, м.

Тое, што і дзесяціграннік.

[Ад грэч. déka — дзесяць і hedra — аснова, паверхня.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дека́эдр мат. дэка́эдр, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)