дэка́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэка́нскі дэка́нская дэка́нскае дэка́нскія
Р. дэка́нскага дэка́нскай
дэка́нскае		 дэка́нскага дэка́нскіх
Д. дэка́нскаму дэка́нскай дэка́нскаму дэка́нскім
В. дэка́нскі (неадуш.)
дэка́нскага (адуш.)		 дэка́нскую дэка́нскае дэка́нскія (неадуш.)
дэка́нскіх (адуш.)
Т. дэка́нскім дэка́нскай
дэка́нскаю		 дэка́нскім дэка́нскімі
М. дэка́нскім дэка́нскай дэка́нскім дэка́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дэка́нскі I (относящийся к декану; главе факультета) дека́нский

дэка́нскі II геогр. дека́нский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэка́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Кіраўнік факультэта ў вышэйшай навучальнай установе.

Д. філалагічнага факультэта.

|| прым. дэка́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дека́нский​II геогр. дэка́нскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дека́нский​I (относящийся к декану, главе факультета) дэка́нскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)