дэйтэ́рый, -ю, м.

Стабільны ізатоп вадароду, цяжкі вадарод.

|| прым. дэйтэ́рыевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэйтэ́рый

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дэйтэ́рый
Р. дэйтэ́рыя
Д. дэйтэ́рыю
В. дэйтэ́рый
Т. дэйтэ́рыем
М. дэйтэ́рыі

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дейтэ́рый дэйтэ́рый, -рыю м., хим. дейте́рий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дейте́рий хим. дэйтэ́рый, -рыю м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)