дыё́птрыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дыё́птрыка
Р. дыё́птрыкі
Д. дыё́птрыцы
В. дыё́птрыку
Т. дыё́птрыкай
дыё́птрыкаю
М. дыё́птрыцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дыёптрыка ж. дио́птрика

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыёптрыка, ‑і, ДМ ‑рыцы, ж.

Вучэнне аб распаўсюджанні святла ў празрыстых асяроддзях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дио́птрика физ. дыёптрыка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)