дыяні́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дыяні́н
Р. дыяні́ну
Д. дыяні́ну
В. дыяні́н
Т. дыяні́нам
М. дыяні́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дыяні́н, -ну м., фарм. диони́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

диони́н фарм. дыяні́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)