дыяле́кт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыяле́кт дыяле́кты
Р. дыяле́кту дыяле́ктаў
Д. дыяле́кту дыяле́ктам
В. дыяле́кт дыяле́кты
Т. дыяле́ктам дыяле́ктамі
М. дыяле́кце дыяле́ктах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дыяле́кт, -у, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

Мясцовая разнавіднасць мовы, якая адрозніваецца ад сумежных гаворак своеасаблівымі фанетычнымі, граматычнымі і лексічнымі рысамі.

Паўночна-ўсходні д. беларускай мовы.

|| прым. дыяле́ктны, -ая, -ае.

Д. арэал.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дыяле́кт, -ту м., лингв. диале́кт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыяле́кт, ‑у, М ‑кце, м.

Мясцовая разнавіднасць мовы; гаворка (у 4 знач.). [Вялічка] быў недзе з-пад Семежава і тамашнія дыялектам.. гаварыў і тут. Чорны. // Група мясцовых гаворак, якія аб’ядноўваюцца агульнасцю фанетычных, граматычных і лексічных рыс. Паўночна-ўсходнія і паўднёва-заходнія дыялекты беларускай мовы. Атычны дыялект.

[Грэч. diálektos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

о́каючы, -ая, -ае.

У якім захоўваецца ў вымаўленні ненаціскное «о».

О. дыялект.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аты́чны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: атычны дыялект гл. дыялект.

[Ад грэч. attikos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

диале́кт лингв. дыяле́кт, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

далга́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да далгана, далган, належыць ім. Далганскі дыялект.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

о́каючы, ‑ая, ‑ае.

У якім захоўваецца ў вымаўленні ненаціскное «о»; проціл. акаючы. Окаючы дыялект.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фра́нкскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да франкаў, які належыць, уласцівы ім. Франкская дзяржава. Франкскі дыялект.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)