дыябе́т, -у, М -бе́це, м.

Назва шэрагу хвароб, выкліканых парушэннем абмену рэчываў.

○

Цукровы дыябет — хвароба, якая характарызуецца павелічэннем цукру ў крыві і мачы.

|| прым. дыябеты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дыябе́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дыябе́т
Р. дыябе́ту
Д. дыябе́ту
В. дыябе́т
Т. дыябе́там
М. дыябе́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дыябе́т, -ту м., мед. диабе́т;

◊ цукро́вы д. — са́харный диабе́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыябе́т, ‑у, М ‑беце, м.

Рад хвароб, якія суправаджаюцца выдзяленнем вялікай колькасці мачы.

•••

Цукровы дыябет — хвароба, якая характарызуецца павелічэннем цукру ў крыві і ў мачы; цукровая хвароба.

[Грэч. diabētēs.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

диабе́т мед. дыябе́т, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыябе́тык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Хворы на дыябет.

|| ж. дыябеты́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дыябе́тык, ‑а, м.

Разм. Хворы на дыябет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мочазнясі́ленне, ‑я, н.

Тое, што і дыябет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сарбі́т, -у, М -бі́це, м.

Рэчыва, якое атрымліваецца з глюкозы і ўжыв. замест цукру ў харчаванні хворых на дыябет.

|| прым. сарбі́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мочеизнуре́ние ср., мед. мочазнясі́ленне, -ння ср., дыябе́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)