Verbum

Ды́хля ’дрыгва, зыбкае балота’ (Яшкін). Утварэнне (з дзеепрыметнікавым фармантам ‑л‑) ад ды́хаць (балота нібы дыхае).

Ды́гля ’высокая, худая жанчына’ (Жд. 2) Няясна. Можа, з *ды́хля (параўн. у Шат. дыхля́к ’слабасільны чалавек’).