ды́хальны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ды́хальны ды́хальная ды́хальнае ды́хальныя
Р. ды́хальнага ды́хальнай
ды́хальнае		 ды́хальнага ды́хальных
Д. ды́хальнаму ды́хальнай ды́хальнаму ды́хальным
В. ды́хальны (неадуш.)
ды́хальнага (адуш.)		 ды́хальную ды́хальнае ды́хальныя (неадуш.)
ды́хальных (адуш.)
Т. ды́хальным ды́хальнай
ды́хальнаю		 ды́хальным ды́хальнымі
М. ды́хальным ды́хальнай ды́хальным ды́хальных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кісларо́дна-ды́хальны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кісларо́дна-ды́хальны кісларо́дна-ды́хальная кісларо́дна-ды́хальнае кісларо́дна-ды́хальныя
Р. кісларо́дна-ды́хальнага кісларо́дна-ды́хальнай
кісларо́дна-ды́хальнае		 кісларо́дна-ды́хальнага кісларо́дна-ды́хальных
Д. кісларо́дна-ды́хальнаму кісларо́дна-ды́хальнай кісларо́дна-ды́хальнаму кісларо́дна-ды́хальным
В. кісларо́дна-ды́хальны (неадуш.)
кісларо́дна-ды́хальнага (адуш.)		 кісларо́дна-ды́хальную кісларо́дна-ды́хальнае кісларо́дна-ды́хальныя (неадуш.)
кісларо́дна-ды́хальных (адуш.)
Т. кісларо́дна-ды́хальным кісларо́дна-ды́хальнай
кісларо́дна-ды́хальнаю		 кісларо́дна-ды́хальным кісларо́дна-ды́хальнымі
М. кісларо́дна-ды́хальным кісларо́дна-ды́хальнай кісларо́дна-ды́хальным кісларо́дна-ды́хальных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэспірато́рны, -ая, -ае (спец.).

Які мае адносіны да дыхальных шляхоў да дыхання.

Вострае рэспіраторнае захворванне (інфекцыйнае захворванне дыхальных шляхоў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́шаль, -шлю, м.

Сутаргавы выдых з хрыпам і шумам (пры захворванні дыхальных шляхоў).

Моцны к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адзёр, адру́, м.

Заразная хвароба, якая суправаджаецца высыпкай на целе, запаленнем дыхальных шляхоў і гарачкай.

|| прым. адзёрны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

склеро́ма, ‑ы, ж.

Спец. Хранічная інфекцыйная хвароба, якая характарызуецца развіццём у слізістай абалонцы дыхальных шляхоў запаленчых зацвярдзенняў. Склерома дыхальных шляхоў.

[Грэч. sklērōma — ушчыльненне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

макро́та, -ы, ДМ -ро́це, ж.

Слізістыя выдзяленні з лёгкіх або дыхальных шляхоў.

Кашаль з макротай.

|| прым. макро́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грып, -у, м.

Вірусная хвароба з запаленнем дыхальных шляхоў і гарачкай.

Пандэмічны г.

|| прым. грыпо́зны, -ая, -ае.

Г. хворы.

Г. стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трахе́я, -і, мн. -і, -е́й і -яў, ж. (спец.).

Частка дыхальных шляхоў: храстковая трубка паміж гартанню і бронхамі.

|| прым. трахе́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пнеўмо́граф, ‑а, м.

Прыбор для рэгістрацыі дыхальных рухаў.

[Ад грэч. pléuma — дыханне і graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)