дыско́нтны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дыско́нтны |
дыско́нтная |
дыско́нтнае |
дыско́нтныя |
| Р. |
дыско́нтнага |
дыско́нтнай дыско́нтнае |
дыско́нтнага |
дыско́нтных |
| Д. |
дыско́нтнаму |
дыско́нтнай |
дыско́нтнаму |
дыско́нтным |
| В. |
дыско́нтны (неадуш.) дыско́нтнага (адуш.) |
дыско́нтную |
дыско́нтнае |
дыско́нтныя (неадуш.) дыско́нтных (адуш.) |
| Т. |
дыско́нтным |
дыско́нтнай дыско́нтнаю |
дыско́нтным |
дыско́нтнымі |
| М. |
дыско́нтным |
дыско́нтнай |
дыско́нтным |
дыско́нтных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дыско́нтны фин. диско́нтный; учётный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дыско́нтны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да дысконту. Дысконтны працэнт. Дысконтная аперацыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дыско́нтавы, см. дыско́нтны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
диско́нтный дыско́нтны, дыско́нтавы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дыско́нтавы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і дысконтны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
учётный
1. (относящийся к подсчёту) падліко́вы;
2. (относящийся к учёту регистрации) уліко́вы;
учётная ка́рточка уліко́вая ка́ртка;
3. фин. дыско́нтны;
учётный проце́нт дыско́нтны працэ́нт;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)