дыря́вый дзіра́вы;

◊

дыря́вая па́мять дзіра́вая па́мяць (галава́).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзіра́вы дыря́вый; худо́й;

~вае вядро́ — дыря́вое ведро́;

◊ ~вая галава́ — дыря́вая голова́;

~выя ру́кі — дыря́вые ру́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

худо́й​II разг.

1. (плохой, дурной) благі́, ке́пскі, дрэ́нны;

2. в др. знач. (дряхлый, ветхий) ляда́чы, ляда́шчы; (дырявый) дзіра́вы; (испорченный) сапсава́ны;

◊

худо́й мир лу́чше до́брой ссо́ры посл. ле́пей сем разо́ў змары́цца, як адзі́н раз пасвары́цца; ле́пей драўля́ная зго́да, чы́мся залата́я сва́рка; святы́ спако́ю, ле́пей з табо́ю.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)