дырхе́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дырхе́м дырхе́мы
Р. дырхе́ма дырхе́маў
Д. дырхе́му дырхе́мам
В. дырхе́м дырхе́мы
Т. дырхе́мам дырхе́мамі
М. дырхе́ме дырхе́мах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дырхе́м м. (денежная единица) дирхе́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дырхе́м, ‑а, м.

Грашовая адзінка Марока.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дирхе́м (монета, мера веса) дырхе́м, -ма м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)