ды́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ды́нны ды́нная ды́ннае ды́нныя
Р. ды́ннага ды́ннай
ды́ннае		 ды́ннага ды́нных
Д. ды́ннаму ды́ннай ды́ннаму ды́нным
В. ды́нны (неадуш.)
ды́ннага (адуш.)		 ды́нную ды́ннае ды́нныя (неадуш.)
ды́нных (адуш.)
Т. ды́нным ды́ннай
ды́ннаю		 ды́нным ды́ннымі
М. ды́нным ды́ннай ды́нным ды́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ды́нны ды́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ды́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дыні. Дынны сок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ды́ня, -і, мн. -і, дынь, ж.

Травяністая расліна сямейства гарбузовых з паўзучым сцяблом, а таксама яе круглы або авальны салодкі плод.

|| памянш. ды́нька, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек, ж.

|| прым. ды́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ды́нный ды́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)