дымасо́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дымасо́с |
дымасо́сы |
| Р. |
дымасо́са |
дымасо́саў |
| Д. |
дымасо́су |
дымасо́сам |
| В. |
дымасо́с |
дымасо́сы |
| Т. |
дымасо́сам |
дымасо́самі |
| М. |
дымасо́се |
дымасо́сах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дымасо́с м., тех. дымосо́с
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дымосо́с техн. дымасо́с, -са м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)