дывізі́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дывізі́йны дывізі́йная дывізі́йнае дывізі́йныя
Р. дывізі́йнага дывізі́йнай
дывізі́йнае		 дывізі́йнага дывізі́йных
Д. дывізі́йнаму дывізі́йнай дывізі́йнаму дывізі́йным
В. дывізі́йны (неадуш.)
дывізі́йнага (адуш.)		 дывізі́йную дывізі́йнае дывізі́йныя (неадуш.)
дывізі́йных (адуш.)
Т. дывізі́йным дывізі́йнай
дывізі́йнаю		 дывізі́йным дывізі́йнымі
М. дывізі́йным дывізі́йнай дывізі́йным дывізі́йных

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дывізі́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дывізіі. Лістоўкі заклікалі салдат арганізоўваць ротныя, батальённыя, палкавыя дывізійныя камітэты. «Весці».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыві́зія, -і, мн. -і, -зій, ж.

1. Асноўнае тактычнае злучэнне ў розных відах узброеных сіл.

Стралковая д.

Танкавая д.

Авіяцыйная д.

2. Вышэйшае злучэнне ваенных караблёў аднаго або некалькіх класаў.

|| прым. дывізі́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)