дыва́н

‘тканы ўзорчаты выраб’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыва́н дываны́
Р. дывана́ дывано́ў
Д. дывану́ дывана́м
В. дыва́н дываны́
Т. дывано́м дывана́мі
М. дыване́ дывана́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дыва́н

‘савет вышэйшых саноўнікаў; урадавая ўстанова; назва зборніка вершаў’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыва́н дыва́ны
Р. дыва́на дыва́наў
Д. дыва́ну дыва́нам
В. дыва́н дыва́ны
Т. дыва́нам дыва́намі
М. дыва́не дыва́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

павыбіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Рэзкім ударам прымусіць выпасці ўсё, многае.

П. вокны.

2. Ударамі ачысціць ад пылу ўсё, многае.

П. дываны.

3. Зрабіць вялікую колькасць паглыбленняў.

Вада павыбівала канаўкі.

4. Пракласці яздой, хадзьбой, пратаптаць многа чаго-н.

П. сцежкі ў жыце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сінтэ́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Сінтэтычны матэрыялы; вырабы з сінтэтычных матэрыялаў. Дываны з сінтэтыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хіві́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хівінцаў, які належыць, уласцівы ім. Хівінскія паходы. Хівінскія дываны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жака́рдавы, ‑ая, ‑ае.

Вытканы з дапамогай ткацкага станка, аснашчанага жакардавай машынай (гл. жакардаў). Жакардавая тканіна. □ Яркія маляўнічыя дываны — набіўныя і жакардавыя — здавалася, гарэлі. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папрато́птваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Пратаптаць усё, многае, у многіх месцах. Папратоптваць дываны. Папратоптваць падэшвы ў ботах. □ Маці на мяне крычала, бо па ўсім агародзе я папратоптваў сцежкі. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цюльпа́н, ‑у і ‑а, м.

1. ‑у. Шматгадовая травяністая цыбульная расліна сямейства лілейных з буйнымі кветкамі рознай формы і афарбоўкі. Увесь стэп укрывалі дываны цудоўных цюльпанаў. Даніленка.

2. ‑а. Кветка гэтай расліны.

[Іт. tulipano.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кандэля́бр, ‑а, м.

Вялікі падсвечнік з разгалінаваннямі для некалькіх свечак або электрычных лямп у выглядзе свечак. У вялікім пакоі з зашторанымі вокнамі гараць у высокіх кандэлябрах свечкі, на падлозе, на сценах — дываны. Навуменка.

[Фр. candélabre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палаві́к, ‑а, м.

Вузкі доўгі дыванок з грубай тканіны, які рассцілаецца па падлозе. Уздоўж сцен — высокія, ледзь не пад столь, фікусы, падлога заслана палавікамі, на сценах — дываны. Навуменка. Прыйшоўшы дадому ... [Варвара] па звычцы спынілася ў дзвярах — выцерла ногі аб палавік. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)