ды́ба

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ды́ба ды́бы
Р. ды́бы ды́б
Д. ды́бе ды́бам
В. ды́бу ды́бы
Т. ды́бай
ды́баю		 ды́бамі
М. ды́бе ды́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ды́баць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ды́баю ды́баем
2-я ас. ды́баеш ды́баеце
3-я ас. ды́бае ды́баюць
Прошлы час
м. ды́баў ды́балі
ж. ды́бала
н. ды́бала
Загадны лад
2-я ас. ды́бай ды́байце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ды́баючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)