дуэ́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дуэ́льны дуэ́льная дуэ́льнае дуэ́льныя
Р. дуэ́льнага дуэ́льнай
дуэ́льнае		 дуэ́льнага дуэ́льных
Д. дуэ́льнаму дуэ́льнай дуэ́льнаму дуэ́льным
В. дуэ́льны (неадуш.)
дуэ́льнага (адуш.)		 дуэ́льную дуэ́льнае дуэ́льныя (неадуш.)
дуэ́льных (адуш.)
Т. дуэ́льным дуэ́льнай
дуэ́льнаю		 дуэ́льным дуэ́льнымі
М. дуэ́льным дуэ́льнай дуэ́льным дуэ́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дуэ́льны дуэ́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дуэ́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дуэлі. Дуэльныя правілы. // Прызначаны для дуэлі. Дуэльны пісталет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дуэ́ль, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Паядынак дзвюх асоб пры секунданце з выкарыстаннем зброі як спосаб адстойвання годнасці і асабістага гонару.

Выклікаць на д.

Забіты на дуэлі.

2. перан. Барацьба, спаборніцтва двух бакоў.

Шахматная д.

Артылерыйская д. (перастрэлка).

|| прым. дуэ́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дуэ́льный дуэ́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)