душавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. душавы́ душава́я душаво́е душавы́я
Р. душаво́га душаво́й
душаво́е		 душаво́га душавы́х
Д. душаво́му душаво́й душаво́му душавы́м
В. душавы́ (неадуш.)
душаво́га (адуш.)		 душаву́ю душаво́е душавы́я (неадуш.)
душавы́х (адуш.)
Т. душавы́м душаво́й
душаво́ю		 душавы́м душавы́мі
М. душавы́м душаво́й душавы́м душавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

душавы́ (относящийся к душу) душево́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

душавы́, -а́я, -о́е.

1. гл. душ.

2. у знач. наз. душава́я, -о́й, мн. -ы́я, -ы́х, ж. Памяшканне з душавым прыстасаваннем.

Адрамантаваць душавую.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

душавы́, ‑ая, ‑бе.

1. Які мае адносіны да душа. Душавая ўстаноўка. □ У кватэрах прадугледжаны і газавыя пліты, і прасторныя балконы, і душавыя пакоі, і зручныя сценныя шафы. Грахоўскі.

2. у знач. наз. душава́я, ‑ой, ж. Памяшканне з душавымі прыстасаваннямі. Зайсці ў душавую.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

душ, -а і -у, м.

1. -а. Прыстасаванне для аблівання цела струменьчыкамі вады.

Мыцца пад душам.

2. -у. Сама працэдура аблівання такой прыладай.

Прыняць д.

|| прым. душавы́, -а́я, -о́е.

Д. павільён.

Душавая кабіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

душево́й (относящийся к душу) душавы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)