духмя́ны, -ая, -ае.

Які прыемна пахне.

Духмянае сена.

|| наз. духмя́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

духмя́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. духмя́ны духмя́ная духмя́нае духмя́ныя
Р. духмя́нага духмя́най
духмя́нае		 духмя́нага духмя́ных
Д. духмя́наму духмя́най духмя́наму духмя́ным
В. духмя́ны (неадуш.)
духмя́нага (адуш.)		 духмя́ную духмя́нае духмя́ныя (неадуш.)
духмя́ных (адуш.)
Т. духмя́ным духмя́най
духмя́наю		 духмя́ным духмя́нымі
М. духмя́ным духмя́най духмя́ным духмя́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

духмя́ны души́стый, арома́тный; благоуха́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

духмя́ны, ‑ая, ‑ае.

З моцным прыемным пахам; пахучы. Мы ляжым на капе духмянага сена пад гарачымі праменнямі ліпеньскага сонца. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Духмя́ны ’пахучы, водарны’ (БРС, Касп.). Рус. духменый, духмя́ный. Утварэнне суфіксам *‑men‑ ад *duxъ ’пах, духмянасць, водар’. Трубачоў (Эт. сл., 5, 151) рэканструюе прасл. дыял. *duxmenъ ’духмяны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сало́дка-духмя́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сало́дка-духмя́ны сало́дка-духмя́ная сало́дка-духмя́нае сало́дка-духмя́ныя
Р. сало́дка-духмя́нага сало́дка-духмя́най
сало́дка-духмя́нае		 сало́дка-духмя́нага сало́дка-духмя́ных
Д. сало́дка-духмя́наму сало́дка-духмя́най сало́дка-духмя́наму сало́дка-духмя́ным
В. сало́дка-духмя́ны (неадуш.)
сало́дка-духмя́нага (адуш.)		 сало́дка-духмя́ную сало́дка-духмя́нае сало́дка-духмя́ныя (неадуш.)
сало́дка-духмя́ных (адуш.)
Т. сало́дка-духмя́ным сало́дка-духмя́най
сало́дка-духмя́наю		 сало́дка-духмя́ным сало́дка-духмя́нымі
М. сало́дка-духмя́ным сало́дка-духмя́най сало́дка-духмя́ным сало́дка-духмя́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

благово́нный паху́чы, духмя́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

благоуха́нный паху́чы, духмя́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

души́стый паху́чы, духмя́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паху́чы, -ая, -ае.

Духмяны, з моцным прыемным пахам.

Пахучае мыла.

|| наз. паху́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)