духи́ духі́, -хо́ў ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

духі́, -хо́ў ед. нет духи́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парфу́ма ж., разг. духи́ мн.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нясто́йкі прям., перен. несто́йкий;

~кія духі́ — несто́йкие духи́;

н. чалаве́к — несто́йкий челове́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ваздухі́ ’лёгкія’ (КЭС, Інстр. I). Да дых‑/дух‑. Параўн. аналагічныя ўтварэнні: рус. духи́ і ды́хи ’дыхальныя шляхі, асабліва ў каня’, смал. воздухи ’лёгкія, грудзі’. Параўн. бел. даць пад уздых.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Духі́ ’духі’ (БРС). Запазычанне з рус. духи́ ’тс’. У рус. мове гэта з’яўляецца семантычнай калькай (з канца XVIII ст.) франц. parfum ’тс’. Гл. Шанскі, 1, Д, Е, Ж, 215.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Са́духі ’пахаванне’, ’раптоўная смерць’ (Нас.), ’канец, смерць’ (Гарэц., Др.-Падб.), саду́хі ’тс’ (Байк. і Некр.), укр. со́духі ’тс’. Ад першых двух слоў пахавальнага песнапення: «Со духи праведными скончавшуся…» (Нас., 572) або ц.-слав. съ доухы правьдникъ, параўн. Цвяткоў, Запіскі, 2, 51.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́душыць I сов.

1. вы́давить;

в. шкло — вы́давить стекло́;

2. подави́ть, передави́ть

вы́душыць II несов., разг. (израсходовать духи) вы́душить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выду́шваць I несов.

1. выда́вливать;

2. дави́ть, переда́вливать;

1, 2 см. вы́душыць I

выду́шваць II несов., разг. (расходовать духи) выду́шивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спы́рскаць сов.

1. (обдать брызгами всё, целиком) взбры́знуть, вспры́снуть, обры́згать;

с. бялі́зну — взбры́знуть бельё;

2. (избрызгать целиком, истратить) испры́скать;

с. духі́ — испры́скать духи́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)