дурачо́к разг. дурне́нькі, -кага м.;

игра́ть в дура́чки карт. гуля́ць у ду́рня;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дурне́нькі

1. ласк. глу́пенький;

2. уменьш. (умственно ограниченный, тупой) глу́пенький;

3. в знач. сущ. глупы́ш, дурачо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)