дупляна́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дупляна́ты |
дупляна́тая |
дупляна́тае |
дупляна́тыя |
| Р. |
дупляна́тага |
дупляна́тай
дупляна́тае |
дупляна́тага |
дупляна́тых |
| Д. |
дупляна́таму |
дупляна́тай |
дупляна́таму |
дупляна́тым |
| В. |
дупляна́ты (неадуш.) |
дупляна́тую |
дупляна́тае |
дупляна́тыя (неадуш.)
дупляна́тых (адуш.) |
| Т. |
дупляна́тым |
дупляна́тай
дупляна́таю |
дупляна́тым |
дупляна́тымі |
| М. |
дупляна́тым |
дупляна́тай |
дупляна́тым |
дупляна́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дупляна́ты обл., см. дуплава́ты
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дупляна́ты, ‑ая, ‑ае.
Абл. Дуплаваты. Стары дуплянаты ясакар як бы самой прыродай яшчэ з незапомных часоў упісаны ў каралінскі пейзаж. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дупли́стый дуплава́ты, разг. дупляна́ты;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дуплова́тый дуплава́ты, разг. дупляна́ты;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)