дуна́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дуна́йскі дуна́йская дуна́йскае дуна́йскія
Р. дуна́йскага дуна́йскай
дуна́йскае		 дуна́йскага дуна́йскіх
Д. дуна́йскаму дуна́йскай дуна́йскаму дуна́йскім
В. дуна́йскі (неадуш.)
дуна́йскага (адуш.)		 дуна́йскую дуна́йскае дуна́йскія (неадуш.)
дуна́йскіх (адуш.)
Т. дуна́йскім дуна́йскай
дуна́йскаю		 дуна́йскім дуна́йскімі
М. дуна́йскім дуна́йскай дуна́йскім дуна́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дуна́йский дуна́йскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абры́длівы, ‑ая, ‑ае.

Які абрыдае; надакучлівы. Не прадыхне дунайскі вецер Начной абрыдлівай імжы. Аслепла ўсё. І толькі свеціць Ліхтар паходны ў бліндажы. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)