ду́ліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж.

Тое, што і дуля (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ду́ліна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ду́ліна
Р. Ду́ліна
Д. Ду́ліну
В. Ду́ліна
Т. Ду́лінам
М. Ду́ліне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ду́ліна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ду́ліна ду́ліны
Р. ду́ліны ду́лін
Д. ду́ліне ду́лінам
В. ду́ліну ду́ліны
Т. ду́лінай
ду́лінаю		 ду́лінамі
М. ду́ліне ду́лінах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ду́ліна, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і дуля (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)