дубі́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ду́біцца ду́бяцца
Прошлы час
м. дубі́ўся дубі́ліся
ж. дубі́лася
н. дубі́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дубі́цца несов., страд., спец. дуби́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дубі́цца, дубіцца; незак.

Зал. да дубіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дуби́ться страд. дубі́цца; вырабля́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)