Дубі́нкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дубі́нкі
Р. Дубі́нак
Дубі́нкаў
Д. Дубі́нкам
В. Дубі́нкі
Т. Дубі́нкамі
М. Дубі́нках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дубі́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дубі́нка дубі́нкі
Р. дубі́нкі дубі́нак
Д. дубі́нцы дубі́нкам
В. дубі́нку дубі́нкі
Т. дубі́нкай
дубі́нкаю		 дубі́нкамі
М. дубі́нцы дубі́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)