дубі́льня, -і, мн. -і, -лень і -льняў, ж.

Памяшканне, дзе дубяць шкуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дубі́льня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дубі́льня дубі́льні
Р. дубі́льні дубі́лень
дубі́льняў
Д. дубі́льні дубі́льням
В. дубі́льню дубі́льні
Т. дубі́льняй
дубі́льняю		 дубі́льнямі
М. дубі́льні дубі́льнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дубі́льня ж. дуби́льня

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дубі́льня, ‑і, ж.

Памяшканне, у якім робяць дубленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дуби́льня дубі́льня, -ні ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)